ในสัปดาห์นี้ Seven Network มีหน้าที่รับผิดชอบ ในการจ่ายค่าชดเชยให้กับคนงานที่ Nicole Prince ซึ่งเป็น หนึ่งในผู้เข้าแข่งขันในรายการเรียลลิตี้ปรับปรุงใหม่ชื่อ House Rules เจ้าชายต้องทนทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าครั้งใหญ่ และมีอาการที่สอดคล้องกับโรคเครียดหลังเหตุการณ์สะเทือนใจ หลังจากที่เธอและคู่หูของเธอได้รับเลือกให้เป็น “สาวใจร้าย” ในซีซันปี 2017 ของซีรีส์ เธอให้หลักฐานที่น่าเชื่อถือแก่กรรมการโปรแกรมที่ดัดแปลงเนื้อหาของซีรีส์เพื่อให้แน่ใจว่าทั้งคู่ดูเหมือนจะวิพากษ์วิจารณ์ผู้
เข้าแข่งขันรายอื่นมากเกินไป ไม่เพียงดึงความเป็นปรปักษ์ของพวกเขา
เท่านั้น แต่ยังรวมถึงความคิดเห็นที่แสดงความเกลียดชังทางโซเชียลมีเดียอย่างถล่มทลาย (ช่องเจ็ดไม่ยอมลบกระทู้ที่ไม่เหมาะสมและมักรุนแรงออก)
คดีนี้ก่อนที่คณะกรรมาธิการค่าชดเชยของรัฐนิวเซาท์เวลส์จะเกี่ยวข้องกับการเรียกร้องตามกฎหมายภายใต้พระราชบัญญัติค่าชดเชยแรงงานปี 1987 (NSW)สำหรับค่ารักษาพยาบาล
อย่างไรก็ตามมันเพิ่มโอกาสในการอ้างสิทธิ์ตามกฎหมายที่อาจเกิดขึ้นจาก “ดารา” เรียลลิตี้ทีวีคนอื่น ๆ ที่ได้รับการปฏิบัติอย่างเลวร้าย หลังจากมีคำตัดสิน ผู้เข้าแข่งขันเรียลลิตี้ทีวีคนอื่นๆ รวมถึงTracey Jewelจาก Married at First Sight ได้ลอยแพความเป็นไปได้ที่จะดำเนินการทางกฎหมาย
กำหนดการจ้างงาน ความแตกต่างระหว่างพนักงานและผู้รับเหมาอิสระขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการและได้พัฒนาไปตามคำตัดสินของศาลเมื่อเวลาผ่านไป ในการตัดสินใจ ศาลจะพิจารณาแต่ละกรณีและ “บรรยากาศ” โดยรวมของความสัมพันธ์ระหว่างคู่สัญญา
พนักงานยังมีหน้าที่ในการดูแลภายใต้กฎหมายละเมิด (ซึ่งกำหนดความรับผิดทางแพ่ง) และ กฎหมาย สัญญา (ซึ่งควบคุมข้อตกลง)
นายจ้างที่ทำให้พนักงานเสี่ยงต่ออันตรายที่คาดการณ์ล่วงหน้าโดยไม่จำเป็นจะต้องรับผิดตามกฎหมายทั่วไปสำหรับความเสียหายที่อาจขยายไปสู่การสูญเสียรายได้ ในกรณีนี้ ปรินซ์ให้หลักฐานว่าเธอไม่สามารถหางานได้หลังจากประสบกับหายนะในรายการ โอกาสในการเรียกร้องประเภทนี้ได้รับการยอมรับมานานแล้วในสหรัฐอเมริกา ซึ่งการอ้างสิทธิ์โดยผู้แข่งขัน (หรือสมาชิกในครอบครัวที่ยังมีชีวิตอยู่)
ถูกนำไปต่อต้านบริษัทผลิตรายการโทรทัศน์ แม้ว่าจะไม่ค่อยประสบ
ความสำเร็จก็ตาม ในปี 2560 รายการเรียลลิตี้หาคู่ของสหรัฐฯ Bachelor in Paradise ถูกระงับเป็นเวลาเก้าวันเพื่อรอข้อกล่าวหาเรื่องการประพฤติผิดทางเพศ (ถูกยกเลิกในภายหลัง) ผู้เข้าแข่งขันสองคนในรายการมีกิจกรรมทางเพศภายใต้ฤทธิ์แอลกอฮอล์
เรื่องอื้อฉาวดังกล่าวทำให้เกิดคำถามว่าเมื่อใดที่ผู้ผลิตเรียลลิตี้ทีวีควรเข้าแทรกแซงเพื่อปกป้องผู้เข้าแข่งขัน ประเด็นสำคัญในกรณีของสหรัฐฯ คือความสามารถของเครือข่ายในการปฏิเสธสถานะนายจ้างในสัญญาที่เป็นลายลักษณ์อักษรกับผู้แข่งขัน อย่างไรก็ตาม ในออสเตรเลีย สถานะการจ้างงานไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้โดยการปฏิเสธความรับผิดชอบตามสัญญา หากศาลตัดสินว่าความสัมพันธ์มีลักษณะของการจ้างงาน ซึ่งเป็นที่ยอมรับในคดีของศาลสูง หลายคดี
กฎของบ้าน
คณะกรรมาธิการค่าตอบแทนคนงานพบว่าเจ้าชายทำงานเพื่อรับค่าตอบแทน (500 ดอลลาร์ต่อสัปดาห์บวกเบี้ยเลี้ยง 500 ดอลลาร์) เพื่อให้บริการธุรกิจของเซเว่น เซเว่นพยายามควบคุมเวลาที่เธอทำงาน สิ่งที่เธอสวมใส่ และเครื่องมือที่เธอใช้
ในฐานะที่เป็นบุคลิกที่โดดเด่น Prince เป็นส่วนสำคัญของธุรกิจของพวกเขา เธอจำเป็นต้องให้บริการพิเศษและละทิ้งอาชีพปกติของเธอในระหว่างการถ่ายทำ
เมื่อจัดตั้งขึ้นแล้วเธอเป็นพนักงานก็เป็นเรื่องง่ายที่จะพบว่าความเจ็บป่วยทางจิตของเธอเป็นผลมาจากการจ้างงานของเธอ แม้ว่าคณะกรรมาธิการจะไม่พบว่าเป็นความผิด (การเรียกร้องค่าชดเชยแรงงานตามกฎหมายไม่ได้อิงตามความผิด) ข้อสังเกตบางอย่างในเหตุผลที่แนะนำว่า Prince อาจสามารถแสดงให้เห็นถึงอันตรายที่เธอได้รับนั้นสามารถคาดการณ์ได้
คณะกรรมาธิการสรุปได้ว่า Seven จงใจบิดเบือนภาพบนหน้าจอของเธอในฐานะบุคคลที่น่ารังเกียจ และได้รับการแจ้งให้ทราบถึงกระแสการล่วงละเมิดที่เธอได้รับจากผลที่ตามมา มันปฏิเสธที่จะดำเนินการใด ๆ เพื่อแก้ไขความเสียหายอย่างไม่ต้องสงสัยเพราะความขัดแย้งและความชั่วร้ายประเภทนี้เป็นส่วนหนึ่งของการดึงดูดผู้ชมของรายการดังกล่าว
สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการก่อความเสียหายทางจิตใจ เปิดประตูกว้างไปสู่การเรียกร้องที่เป็นไปได้มากขึ้นจากผู้เข้าแข่งขันที่คาดหวังอย่างไร้เดียงสาว่าจะสามารถแสดงตนเป็นตัวตนที่น่ารักตามปกติทางโทรทัศน์และจบลงด้วยการเป็นผู้ที่นอกลู่นอกทางทางสังคม
ยังไม่ได้กำหนดจำนวนเงินที่เจ้าชายจะต้องชดใช้ แต่ในปี 2554 ผู้หญิงชาวนิวเซาธ์เวลส์ที่ป่วยเป็นโรคจิตเวชและไม่สามารถทำงานได้หลังจากที่เธอถูกกลั่นแกล้งและคุกคามในที่ทำงาน ได้รับรางวัล438,000 ดอลลาร์
ก่อนที่เจ้าชายจะทรงตัดสินพระทัย สมาคมกฎหมายของรัฐนิวเซาท์เวลส์ได้ตีพิมพ์บทความชิ้นหนึ่งซึ่งระบุว่ารายการช็อปปิ้งของดาราเรียลลิตี้เรียกร้องทางกฎหมายที่อาจเกิดขึ้นได้
การอ้างสิทธิ์เหล่านั้นอาจดูเกินจริง แต่การที่ บริษัทประกันของ Seven ปฏิเสธที่จะจ่ายค่าสินไหมทดแทนให้กับ Prince ซึ่งกำหนดแบบอย่างทางกฎหมายในการเคลื่อนไหว ได้เปิดช่องทางให้ผู้ผลิตรายการเรียลลิตี้ทางโทรทัศน์สามารถกลายเป็นหนอนได้
